'रुपेरी बाण' - भाग ३

"थांबा ! अजून सामना संपला नाही. मी करणार आहे तिरंदाजी !"

लोकांनी बघितले, रुपेरी केसांचा, कंबर वाकलेला एक माणूस पुढे येत होता. हे आजोबा काय दिवे लावणार आहेत. असे बोलून लोक टवाळी करू लागले. पण राजाने आजोबांना संधी दिली. धुरंधराचीच तीर कमान घेऊन आजोबांनी पहिला बाण सोडला. तो सरळ लाल खुणेत जाऊन रुतला. दुसरा सोडला. तो अगोदर खुणेत रुतलेला धुरंधराचा बाण मोडला. तिसरा सोडणार तोच आजोबांचे लक्ष गेले - धुंरधर आजोबाकडे नेम धरून तीर सोडत होता. सूंऽऽ दोन तीरांची भेट झाली. धुरंधराचा तीर दोन तुकडे होऊन खाली पडला. इकडे आजोबांनी डोकीवरचा टोप काढून फेकला. राजासहित सारे ओरडले. "शेखर डाकू ! पकडा .... पकडा.... "

पण तोवर शेखर कुठे होता? ताटातला रुपेरी बाण घेऊन तो कधीच पसार झाला होता. दुरवर उडणारी धुळ तेवढी लोकांना दिसत होती.